من از اون آدمهام که نباید حتی فکرشو بکنم که ثانیهای خودمو واسه کسی لوس کنم. نسبتش معمولا اینطوریه که اگه یه ساعت خودمو لوس کنم، ورق به سرعت برمیگرده و میز چپه میشه و تا سه روز باید تلاش کنم که برگردم سر نقطهی اولی که هوس کرده بودم لوس باشم، و این بار در اون نقطه تصمیم دیگهای بگیرم و دیگه همچین هوسی نکنم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر